Terwijl eenden meestal een min of meer horizontale rug hebben, neemt de loopeend een bijna verticale houding aan. Hij wekt altijd de indruk dat hij rent en onderscheidt zich door een rechte gang, heel anders dan de waggelende gang van andere eenden.
Je zou kunnen denken dat deze eend uit India komt, maar sommige specialisten denken dat de loopeend eerder uit Maleisië en Indonesië komt. Men denkt dat de loopeend in de 19e eeuw door zeelieden is meegenomen naar Engeland, waar hij in 1835 werd geregistreerd. Maar het was ook gebruikelijk om exotische namen te geven aan nieuwe eendenrassen. Maar wat de oorsprong ook is, het was in Engeland dat deze eend werd gefokt.
De loopeend is dol op slakken, rupsen en insecten. Zijn lichtheid is een voordeel ten opzichte van andere eenden: hij verplettert minder groenten. Bovendien krabt hij, in tegenstelling tot kippen, niet aan de grond en vernielt hij geen vegetatie.
Loopeenden werden gefokt voor hun legkwaliteiten. Maar door de invoering van strengere gezondheidsnormen werd de intensieve eierproductie stopgezet.